کسب و کار
روایت زندگی پزشکی که روزانه ۷۰۰ بیمار را ویزیت میکند!
یکی از چالشهای بزرگی که پزشکان جوان در ایران با آن مواجه میشوند، عدم امکان تأسیس مطب و کار به صورت مستقل در دوران ابتدایی حرفهی پزشکی است. این موضوع منجر به ایجاد تحولاتی در زندگی پزشکان میشود و برخی از آنان به مناطق دورافتاده و شهرهای کمتر توسعهیافته مهاجرت میکنند تا امتیازی برای تأسیس مطب خود کسب کنند. یکی از این پزشکان، “یحیی هاشمی نسب” نام دارد که به عنوان یک پزشک عمومی در استان گیلان فعالیت میکند و روزانه بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ بیمار را در بخش اورژانس بیمارستانی ویزیت میکند. این مقاله به بررسی زندگی پزشکی و تجربیات او پرداخته و نشان میدهد که چگونه مدیریت مناسب و اراده قوی میتوانند به یک پزشک اجازه دهند تا با ویزیت بیماران به این تعداد مواجه شود.
زندگی و شغل پزشک عمومی در گیلان
یحیی هاشمی نسب اصالتاً گیلانی است و از نوجوانی به پزشکی و معاینه بیماران علاقه داشته است. او تصمیم به پیگیری این رشتهی پرچالش گرفته و با پشتکار به تحصیلات پزشکی ادامه داده تا به عنوان پزشک عمومی فارغالتحصیل شود. هاشمی نسب اکنون در شهر آستارا استان گیلان زندگی میکند و به خدمت به بیماران اختصاص داده است. او در حال حاضر به عنوان پزشک خانواده در گیلان فعالیت میکند، اما به دلیل کفاف ندهای معاش خود، همچنان به طبابت در استانهای محروم و شهرهای دورافتاده میپردازد. به علاوه، در یکی از بیمارستانهای استان اردبیل نیز به عنوان پزشک شیفت اورژانس کار میکند.
معاینه ۷۰۰ تا ۸۰۰ بیمار در روز
هاشمی نسب ادعا میکند که در بخش اورژانس بیمارستان اردبیل روزانه میانگین ۷۰۰ تا ۸۰۰ بیمار را ویزیت میکند. این آمار نشاندهندهی بینظمی و حجم بالای بیمارانی است که به این بیمارستان مراجعه میکنند. بسیاری از این بیماران به دلیل مشکلات جزئی و خفیف به اورژانس مراجعه میکنند که میتوان با تزریق سرم و تجویز دارو به حالت بهبودی آنها کمک کرد. این ویزیتهای سریع به پزشک امکان میدهد تا تعداد بالایی از بیماران را در یک روز ویزیت کند. گفته میشود او تصمیم دارد کار خود را در شهر مشهد هم آزمایش کند و شما میتوانید با خرید تور ارزان مشهد به این شهر سفر کنید و از معاینه این پزشک، برخوردار شوید.
مشکل جامعه پزشکی ایران: کمبود پزشک یا مدیریت نامناسب؟
یکی از مسائل مورد بحث در جامعه پزشکی ایران، مسئلهی “کمبود پزشک” است. این موضوع به نظر میآید که بیمارستانها و مراکز درمانی در کشور با کمبود پزشک دست و پنجه نرم میکنند و سازمانهای مربوط به بهداشت و درمان در تلاش برای حل این مشکل هستند. اما آیا واقعاً کمبود پزشک مشکل اصلی است یا مشکلاتی دیگر نیز در این زمینه وجود دارد؟
مدیریت نامناسب و توزیع نامتناسب پزشکان
هاشمی نسب به عنوان یک پزشک فعال در سیستم بهداشت و درمان، معتقد است که مشکل اصلی جامعه پزشکی ایران کمبود پزشک نیست. بلکه مشکل اصلی در مدیریت نامناسب و توزیع نامتناسب پزشکان است. وی تاکید میکند که سازمانهای مرتبط با بهداشت و درمان در کشور نه تنها امکانات کافی را برای پزشکان فراهم نمیکنند بلکه با برخی از موانع قانونی نیز مانع از توسعه حرفهی پزشکی میشوند. این موانع باعث میشود که بسیاری از پزشکان به مهاجرت و ترک کشور تمایل داشته باشند.
تأثیر کمبود نیروی پزشکی
بدون شک، در حال حاضر کمبود نیرو در بیشتر مراکز درمانی در شهرهای مختلف ایران وجود دارد. اما هاشمی نسب بر این باور است که کمبود پزشک نیست مشکل اصلی. بلکه مشکل این است که سازمانهای مرتبط با بهداشت و درمان میخواهند با کمترین هزینه بیشترین کارایی را از پزشکان بگیرند و به آنها اجازه نمیدهند که به طور مطمئن و مناسب به بیماران خدمت کنند. این امر به شکلی منجر به فشار روانی و جسمی بر پزشکان میشود.
ویزیت سریع و کارآمد
یحیی هاشمی نسب توضیح میدهد که ویزیت سریع و کارآمد باعث میشود که به تعداد زیادی از بیماران پاسخ داده شود. او به همراه همکارانش در هر دقیقه یک بیمار و در هر ساعت نزدیک به ۵۰ تا ۶۰ بیمار را ویزیت میکند. این ویزیتها سریع و موثر انجام میشوند تا بتوان به شیوهای مناسب و دقیق شرح حال بیماران را گرفت و نسخههای مناسبی را تجویز کرد.
تأثیر حقوق پایین بر زندگی پزشک
شاید برخی افراد بپرسند که چطور یک پزشک با ویزیت ۷۰۰ تا ۸۰۰ بیمار در روز میتواند درآمد بالایی داشته باشد. اما باید توجه داشت که در واقعیت، حقوق پزشکان در ایران به اندازه کافی پایین است که بسیاری از پزشکان نمیتوانند با این درآمد به کار پزشکی ادامه دهند. این واقعیت باعث میشود که پزشکان از دسترسی به منابع و تجهیزات مدرن محروم شوند و از حقوق انسانی خود در زمینهی حرفهی پزشکی بازنگری کنند.
کلام پایانی
روایت زندگی پزشکی از دیدگاه سیوان دشت آریا، یحیی هاشمی نسب نمونهای است از تلاش و پشتکار یک پزشک در مواجهه با چالشهایی که جامعه پزشکی ایران را تحت فشار قرار داده است. وی نشان میدهد که با مدیریت مناسب و اراده قوی، حتی در شرایطی که به نظر ممکن نیامدنی به نظر میرسد، میتوان به بهترین شکل ممکن خدمت به بیماران را انجام داد. این روایت نشان میدهد که مشکلات جامعه پزشکی ایران به کمبود پزشکان برنمیگردد، بلکه به مسائلی نظیر مدیریت نامناسب و توزیع نامتناسب نیز برمیگردد. برای حل این مشکلات، نیاز به اقدامات جدی و تغییرات سازمانی است تا پزشکان به نحو احسن خدمت به جامعه انجام دهند